Święto Wojska Polskiego, obchodzone 15 sierpnia, ustanowiono ustawą Sejmu w 1992 r. jako nawiązanie do przedwojennego Święta Żołnierza, upamiętniającego zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej 1920 r., które zatrzymało ofensywę bolszewików na Zachód. Tradycja ta sięga 1923 r., gdy gen. Stanisław Szeptycki wyznaczył tę datę w hołdzie kontrofensywie znad Wieprza pod dowództwem Piłsudskiego. W II RP obchody miały uroczysty charakter, z paradami i przeglądami wojsk.
15 sierpnia świętowano już w Księstwie Warszawskim jako urodziny Napoleona, a po 1918 r. do 1923 r. świętem wojskowych był 6 sierpnia (Pierwsza Kompania Kadrowa). Po II wojnie światowej, do 1947 r., nadal obchodzono Święto Żołnierza 15 sierpnia. Choć nigdy go oficjalnie nie zniesiono, władze komunistyczne zastąpiły tę datę 12 października – rocznicą bitwy pod Lenino stoczonej przez 1. Dywizję Piechoty im. Tadeusza Kościuszki. Do obchodów 15 sierpnia i upamiętnienia Bitwy Warszawskiej powrócono dopiero po upadku rządów komunistycznych w Polsce.