22 lutego 2019 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił ustawę, na mocy której dzień 14 kwietnia stał się Świętem Chrztu Polski. W tym roku obchodzimy 1057. rocznicę tego ważnego dla losów naszego kraju wydarzenia. 

Z kart historii…

Gdy w X wieku większość państw europejskich – a wśród nich również Czechy – była chrześcijańska, książę Mieszko i jego poddani wciąż czcili wielu słowiańskich bogów. Jedną z najważniejszych decyzji, które wówczas podjął Mieszko, było wprowadzenie nowej religii – chrześcijaństwa. W tym celu poślubił czeską księżniczkę Dobrawę i za pośrednictwem jej kraju w 966 roku przyjął chrzest. Tym samym książę zrównał się z innymi władcami Europy, którzy przed nim zdecydowali się na takie posunięcie. W Poznaniu ustanowiono pierwsze biskupstwo. Na dwór Mieszka przybyli duchowni i zakonnicy, którzy umieli czytać i pisać po łacinie – w języku, którym posługiwała się chrześcijańska Europa. Prowadzili korespondencję z innymi dworami, spisywali dokumenty, kroniki i roczniki. Zaczęto także budować pierwsze kościoły i klasztory.

Chrzest księcia Mieszka I oraz jego najbliższego otoczenia odbył się w Wielką Sobotę 966 r. i miał doniosłe znaczenie dla przebiegu integracji plemion polskich pod władzą Piastów i kształtowania się chrześcijańskiej tożsamości naszego narodu. Przyczynił się do trwalszego zespolenia młodego organizmu państwowego. Przez chrzest i proces chrystianizacji Polska na trwałe związała się z zachodnim kręgiem kultury europejskiej.